
Ochrona środowiska
Jeśli bliska jest Ci tematyka odpowiedzialnego korzystania z zasobów przyrody, ochrona środowiska to studia właśnie dla Ciebie!
Kształcenie studentów II stopnia kierunku ochrona środowiska oparte jest na elementach wspólnych programu dla całego II stopnia oraz wybranych i nakierunkowanych na dwie odrębne programowo specjalności.
Wiedza ogólna zdobyta na studiach I stopnia pozwoliła na sprecyzowanie węższych kierunkowych zainteresowań możliwych do realizacji na studiach II stopnia. Struktura studiów II stopnia pozwala na ich rozpoczęcie również osobom, które zrealizowały studia I stopnia poza macierzystą (MSOŚ UWr) jednostką, nawet po odmiennych kierunkach studiów (po pozytywnej weryfikacji wiedzy/umiejętności/kompetencji na rozmowie kwalifikacyjnej).
Program studiów II stopnia jest tak dobrany, aby pokrywał odmienne zainteresowania kandydata oraz przekazywał wiedzę zarówno dla przyszłych pracowników laboratoriów środowiskowych jak i dla osób opracowujących i sporządzających w przyszłości raporty oceny oddziaływania na środowisko
Specjalności
Analityka środowiskowa
Jest to specjalność na której studenci zdobywają wiedzę oraz umiejętności praktyczne obsługi sprzętu laboratoryjnego spotykanego w wielu laboratoriach środowiskowych/badawczych/monitoringowych. Zdobyta wiedza i umiejętności z podstaw analityki laboratoryjnej, metod laboratoryjnych np. kolorymetrycznych, chromatograficznych, emisyjnych i absorpcyjnych oraz spektrometrii mas z szeroką praktyczną wiedzą przyrodniczo-środowiskową czynią z absolwenta analityki środowiskowej unikatowego pracownika na rynku pracy. Absolwent posiada kompletne umiejętności zarówno pobrania w terenie próbek środowiskowych jak i wykonywania w laboratorium szeroko rozumianych badań fizyko-chemicznych (w tym obsługi specjalistycznych urządzeń laboratoryjnych) pozwalających ocenić stan badanego elementu środowiska i odnieść otrzymane wyniki do obowiązujących norm i przepisów dotyczących ochrony środowiska. Odróżnia to go finalnie od absolwentów kierunków ścisłych (chemii/fizyki) oraz absolwentów kierunków ściśle przyrodniczych.
Ocena oddziaływania na środowisko
Jest to specjalność na której studenci zapoznają się w ramach programu studiów z wiedzą dotyczącą środowiskowych zagrożeń zdrowia, gatunków chronionych, siedlisk Natura 2000, ekologii krajobrazu i oceny środowiska gruntowo-wodnego. Efektem praktycznym nabytej przez absolwenta kierunku ochrona środowiska wiedzy i kompetencji jest umiejętność samodzielnego wykonywania dokumentacji terenowej, dokonywania jej analizy oraz sporządzania oceny i prognozy oddziaływania planowanej inwestycji na środowisko. Praktyczna wiedza dotycząca metodologii opracowywania raportów OOŚ, inwentaryzacji obiektów przyrody nieożywionej oraz wpływu inwestycji na bioróżnorodność czyni z absolwenta specjalności ocena oddziaływania na środowisko poszukiwanego pracownika na rynku pracy.
Praktyki, ćwiczenia terenowe
Dużym atutem studiów są ćwiczenia terenowe w atrakcyjnych przyrodniczo miejscach naszego kraju. W semestrach I-IV, w zależności od wybranej specjalności, studenci uczestniczą w ćwiczeniach terenowych z aż sześciu przedmiotów: metody poboru prób środowiskowych, środowiskowe zagrożenia zdrowia, biologiczna ocena jakości wód powierzchniowych, metody pomiaru radioaktywności, gatunki chronione, siedliska Natura 2000, wpływ inwestycji na bioróżnorodność – ocena i waloryzacja II.
Zajęcia w terenie umożliwiają praktyczne podejście do zdobywania wiedzy, jak również rozwijają umiejętności pracy w grupie.
Koła naukowe i działalność naukowo-badawcza

Na kierunku działa Koło Naukowe Studentów Ochrony Środowiska. Pamiętaj, że jako student UWr możesz się rozwijać we wszystkich kołach naukowych i organizacjach studenckich, które Cię interesują, niezależenie od kierunku studiów. Na naszej uczelni działa ponad 170 kół naukowych.
Co po studiach?
Jako absolwent będziesz przygotowany do pracy w jednostkach administracji państwowej i samorządowej rożnych szczebli, przedsiębiorstwach zajmujących się zaopatrzeniem w wodę, rekultywacją i rewitalizacją terenów zdegradowanych, przedsiębiorstwach gospodarki komunalnej i sanitarnej, instytucjach zajmujących się ochroną i monitorowaniem środowiska oraz zintegrowanym zarządzaniem środowiskiem, w administracji parków narodowych i parków krajobrazowych, laboratoriach badawczych i kontrolnych oraz placówkach służby zdrowia. Ponadto na stanowiskach związanych z edukacją ekologiczną, np. w placówkach kultury czy w mediach.
